UNESCO svake godine odlučuje koja će mjesta biti dodana na njegov popis svjetske baštine. Kako bi se mjesto ili građevina kvalifikovala za ovaj popis, moraju imati veliko kulturno, istorijsko i/ili prirodno značenje. Na primjer, Angkor Wat u Kambodži, Veliki koralni greben u Australiji ili Machu Picchu u Peruu. Najnoviji popis uključuje nominacije iz 2020. i 2021. godine (odbor se nije sastao zbog pandemije), a sužen je na 34 nova mjesta te uključuje ostrva u Japanu, freske u Italiji i drevne gradove od Jordana do Kine. Condé Nast naveo je 14 mjesta s popisa koja najviše oduševljavaju. Svako mjesto je lijepo i predstavlja priču samu za sebe, stoga pripremite svoje pasoše jer ćete sve sigurno htjeti vidjeti i uživo.
Freske u Padovi, Italija
Italija je prepuna prekrasnih umjetničkih djela, ali UNESCO je posebnu čast odlučio dati freskama iz 14. vijeka u istorijskom gradu Padovi. Popis se sastoji od osam religioznih i svjetovnih građevinskih kompleksa, s ciklusima freski (niz fresaka o određenoj temi) naslikanim između 1302. i 1397. godine. Zbirka ciklusa prikazuje kako se tokom 14. stoljeća razvijala umjetnost freski kao kreativni izraz.
Nacionalni park Ivindo, Gabon
Smješten na ekvatoru u sjevernom Gabonu, Nacionalni park Ivindo od 740 000 hektara sada je drugo gabonsko mjesto na UNESCO-ovom popisu svjetske baštine (drugi je park Lope, upisan 2007.). Nacionalni park sadrži slapove i brzake, prašume i rijeke te ogromnu populaciju različitih životinja: krokodila, slonova, leoparda i gorila.
Arheoastronomski kompleks Chankillo, Peru
Izgrađen prije više od 2 300 godina, arheoastronomski kompleks Chankillo u sjevernom Peruu najranija je poznata astronomska osmatračnica u obje Amerike. Lokalitet uključuje trinaest kula napravljenih od klesanog kamena, okruženih s dvije promatračke tačke koje su se koristile za praćenje kretanja sunca tokom cijele godine. Konstrukcija i smještaj objekata toliko su precizni da su stanovnici mogli odrediti datum s marginom pogreške od 1 do 2 dana.
Crkva Atlántida, Urugvaj
Crkva Atlántida smještena je oko 30 milja istočno od Montevidea, a projektovao ju je urugvajski inženjer Eladio Dieste 1960. godine. Crkveni kompleks je čudo arhitekture od opeke, od valovitih vanjskih zidova do unutarnjih spiralnih stepenica. UNESCO napominje da crkva predstavlja izvanredan primjer moderne arhitekture u Latinskoj Americi u drugoj polovici 20. vijeka.
Šumski kompleks Kaeng Krachan, Tajland
Šumski kompleks Kaeng Krachan veliko je šumsko područje na granici Tajlanda i Mijanmara. Osim što sadrži široku lepezu tropske vegetacije, ovo mjesto je i dom ugroženim životinjskim vrstama kao što su sijamski krokodil, azijski slon, azijska divovska kornjača i azijski divlji pas. Ovdje možete pronaći i osam vrsta divljih mačaka, uključujući nekoliko vrsta leoparda i tigrova.
Nice, Francuska
Vjerojatno najprepoznatljiviji dodatak ove godine je francuski mediteranski grad Nice. UNESCO ga je nazvao “zimskim odmaralištem na Rivijeri”. Grad je početkom 19. vijeka postao popularno mjesto za odmor engleskih i ruskih aristokrata, nudeći divno toplo vrijeme tokom zimskih mjeseci. Uvrštenje na UNESCO-ov popis znači da će urbani razvoj biti strogo kontrolisan duž Promenade des Anglais i starog grada Nice, a tako će se osigurati da gradska baština ostane dobro očuvana.
Južni otoci, Japan
As-Salt, Jordan
Za grad As-Salt se mislilo da je naseljen još od željeznog doba, a predstavljao je glavno trgovačko središte na istočnoj obali rijeke Jordan. Grad je posebno napredovao krajem osmanskog razdoblja. Tada su se ovamo doselili trgovci i poljoprivrednici iz susjednih zemalja koji su seosko naselje pretvorili u snažan grad. Urbana jezgra mjesta uključuje oko 650 značajnih istorijskih građevina, a poljoprivrednici i danas koriste njegovo plodno tlo za berbu grožđa i maslina.
Hram Ramappa, Indija
Rudreshwara (poznatiji kao hram Ramappa) nalazi se u selu Palampet koji se nalazi oko 200 kilometara sjeveroistočno od Hyderabada. Izgrađene u 13. vijeku, ruševine hrama sadrže ukrasne stubove, rezbarene stropove te skulpture plesača i muzičara. Međutim, slavu je stekao zahvaljujući svojim “plutajućim ciglama” koje čine krovnu konstrukciju. Izrađene od gline i drva, ove cigle imaju nižu gustoću od vode, što manje opterećuje hram i smanjuje mogućnost urušavanja.
Veliki ljekoviti gradovi Evrope
Ovaj se popis sastoji od 11 gradova koji se nalaze u sedam evropskih zemalja: Baden bei Wien (Austrija); Spa (Belgija); Františkovy Lázně (Češka); Karlovy Vary (Češka); Mariánské Lázně (Češka); Vichy (Francuska); Bad Ems (Njemačka); Baden-Baden (Njemačka); Bad Kissingen (Njemačka); Montecatini Terme (Italija); i grad Bath (Velika Britanija). Svi ovi gradovi razvili su se oko prirodnih izvora mineralne vode i indikativni su za evropsku ljekovitu kulturu koja se razvijala od ranog 18. vijeka sve do 1930-ih.
Quanzhou, Kina
Obuhvatajući 22 istorijska mjesta i spomenika, Quanzhou je bio jedna od najvažnijih kineskih luka duž pomorskih puteva svile od 10. do 14. vijeka nove ere. Trgovci i istraživači (uključujući Marka Pola) dolazili su u ovaj grad sa svih strana svijeta, a dokazi suživota među religijama i kulturama mogu se vidjeti u cijelom gradu. Značajne znamenitosti uključuju islamske grobnice, taoističke kipove i budističke hramove.
Svjetionik Cordouan, Francuska
Svjetionik Cordouan teško je zaobići. Pronaći ćete ga izlazeći iz ušća Gironde u jugozapadnoj Francuskoj, a struktura od bijelog vapnenca (zajedno s gargojlima) izgrađena krajem 16. vijeka nevjerojatno je aktivna i danas. Organizirani izleti brodom dostupni su iz opštine Royan, a posjetiteljima daju mogućnost da izbliza vide arhitektonske detalje. Kad je oseka, možete se čak prošetati do svjetionika preko pješčane sprude.
Radovi Jože Plečnika u Ljubljani, Slovenija
U Ljubljani je teško skrenuti iza ugla, a da ne naiđete na građevinu koju je projektirao arhitekt Jože Plečnik (njegov utjecaj sličan je Gaudijevom u Barseloni). U godinama između Prvog i Drugog svjetskog rata, Plečnik je novom, ponosnom slovenskom identitetu grada pridonio gradnjom niza novih javnih prostora, zgrada i zelenih površina. Značajni primjeri njegova rada su Tromost, groblje Žale, Nacionalna i univerzitetska biblioteka te natkrivene tržnice uz rijeku Ljubljanicu.
Sítio Roberto Burle Marx, Brazil
Smješten u zapadnom Rio de Janeiru, Sítio Roberto Burle Marx je botanički vrt koji se može pohvaliti s više od 3 500 vrsta biljaka. Tokom 40 godina razvijao ga arhitekt i umjetnik Roberto Burle Marx, a ovo mjesto je prvi moderni tropski vrt koji je postao dio popisa svjetske baštine.
Izvor: Travel Advisor
