Šibam, drevni grad sa oko 7.000 stanovnika u istočnom delu Jemena, jedan je od najstarijih i najboljih primera urbanizma baziranog na principima vertikalne konstrukcije. Osnovan je u 3. veku pre nove ere, a pretpostavlja se da su njegovi žitelji zbog stalnih provala beduinskih plemena svoje kuće počeli graditi kao nebodere, pa ga zato mnogi zovu pustinjskim Menhetnom.
Za razliku od Menhetna, u Šibamu su neboderi napravljeni od blata i većinom potiču iz 16. veka, dok su prašnjave ulice često preplavljene kozama. Ta visoka zdanja produkt su obnove većeg dela naselja, nakon što ga je uništila poplava 1530-ih godina. Sagrađeno ih je pet stotina i imaju od pet do jedanaest spratova, s tim što su gornji zaštićeni premazom od kreča protiv kiša, koji se mora obnavljati praktično svakih deset godina. Pored njih, u Šibamu se nalazi sedam džamija, koje datiraju s početka 10. veka.
Prvi Evropljani došli su do njega tek 1893. godine, a našao se i u filmu italijanskog režisera Pjera Paola Pazolinija Cvet hiljadu i jedne noći, snimljenog po arapskoj zbirci od preko 300 bajki, šaljivih pripovetki, legendi i anegdota.
U pustinjskom Menhetnu postoji i jedan mali muzej, a glavna ulica poznata je po velikom broju prodavnica u kojima se prodaju starinski predmeti i suveniri.
Što se imena grada tiče, postoje razne verzije o tome kako je nastalo, s tim što se najverovatnije radi o lokalnom izrazu za mesto ispod strme planine. Godine 1982. uvršten je na Uneskovu listu svetske baštine i od tada privlači znatiželjnike iz celog sveta. Nažalost, teško je oštećen tokom poplava 2008. godine, pa zbog toga mnogim visokim lepoticima preti urušavanje.
Sve u svemu, tu vlada opuštena atmosfera i nema prevoza jer su ulice isuviše uske da bi to bilo izvodljivo, pa posetioci često imaju osećaj kao da su na zaista izuzetnom mestu, koje pripada nekom drugom vremenu i svetu.
Preuzeto sa: https://kafenisanje.rs/
