Većina nas je imala tu mogućnost da se sa španskim jezikom upozna još u detinjstvu, putem dobro poznatih latinoameričkih telenovelas. Međutim to je samo jedan od oblika, i postoje razne varijante govornog i pisanog španskog jezika u zavisnosti od toga na kom području se on govori. Najpoznatija varijanta je svakako ona koja se govori u samoj Španiji – el castellano (ili el español, i ova verzija se najviše uči u školama stranih jezika širom sveta), a drugi je latinoamerički španski jezik koji, iako potiče od izvornog španskog, poseduje dosta različitih reči i gramatičkih pravila.
- Najvažnije razlike se tiču izgovora:
Z i C se u španskoj varijanti izgovaraju kao englesko /th/ a u Latinskoj Americi kao bezvučno /s/.
- U slučajevima kada se u Španiji koristi 2. lice množine (vosotros,-as) u Latinskoj Americi se koristi ustedes. (U Španiji takođe postoji zamenica ustedes, samo što ona služi kada želimo nekom da se obratimo u persiranju.)
- Vrlo je rasprostranjen termin voseo na području zemalja Latinske Amerike, odnosno upotreba zamenice vos umesto zamenice 2. lica jednine (tú) ili kada se želi persirati nekom, umesto španske zamenice usted.
¿Vos cómo te llamas? (u Lat. Americi)
¿Tú cómo te llamas? (u Španiji)
- U latinoameričkoj varijanti španskog često se upotrebljavaju deminutivi a da se pri tom ne menja značenje njihovih reči:
ahorita (sada); tempranito (rano); luegito (kasnije, posle).
5.U zemljama Latinske Amerike postoji veliki broj reči koje nisu poznate u Španiji, pa samim tim često dolazi do nesporazuma između Španaca i Latinoamerikanaca. A u nekim slučajevima iste reči imaju potpuno drugačije značenje:
carro – u Lat. Americi označava automobil, a u Španiji kolica (taljige).
plata – latinoameričko značenje je novac, a špansko srebro.
camión – u Lat. Americi označava autobus, a u Španiji kamion.
Navedene razlike u varijantama španskog jezika su posledica mnogih faktora: uticaj jezika davnih indijanskih naroda koji su živeli na tlu Latinske Amerike pre Kolumbovog otkrića, potom kontakti sa mnogim evropskim jezicima (engleskim, francuskim, italijanskim, portugalskim), američkom verzijom engleskog, i na kraju svakako i samostalni razvoj jezika koji je nezavisan od onog koji se govori na Iberijskom poluostrvu.
Autor: prof. španskog jezika Marija Jevtić
